Ben Geldimmm. Evet Yine :)

Doğuyoruz emekleyip yürüyoruz sonra koşmaya başlıyoruz. Sonra bir büyüsek diyoruz. Bir reşit olsak, bir ehliyet alsak, bir iş bulsak, bir evlensek .. diye uzayan kocaman bir heves dünyası. Ve bizim yaşça ilerimizde olanlardan duyduğumuz yegane cümleler; gençliğinin kıymetini bil bir daha bugünler gelmez, 20'li yaşların keyfini çıkar, 30'lu yaşlar pek güzeldir bugünlerin nasıl hızlı geçtiğini anlayamazsınlar..

Vallahi de ne doğru ! Aman sözlendik ! Haydi kına , hoppa düğün, balayı derken güzel güzel geçti günler. Şimdi geriye bakınca hoş anılarla konuşuluyor. -Yaaaa şu halayda nasıl kopmuştuk, -fotoğraf çekiminde gülmekten poz verememiştik dimi ?. İnsan durup bir nefes alınca bunların hoş anılar olarak hayatlarının elbetteki her anında olacağını fakat asıl olanın evdeki huzur, muhabbetin önemli olduğu çabuk öğreniliyor. Çok şükür eşimi tanıdığım ilk gün huzurlu bir yuvamız olacağını anlamıştım hiçte yanılmadım. 2016'da hayatlarımızı birleştirmiştik , 2019 da ise bu yuvayı taçlandırmaya niyet ettik çok şükür bu niyetimiz halis oldu. Artık evin eksiklerine bez eklendi, arama motorları uyku saatleri, kaka renkleri, günlük kaç kaşık tadımla başlanır'larla doldu. Hamdolsun. Kısacası gelinkız olarak başladığım bu yolda tazeana, acemi ebeveyn artık siz ne derseniz ona evrilerek döndüm 😀 Hazırsak ben bambaşka başlıklarla tekrar karşınızdayım 😀

M.C.E