Meğer Anneliğin Yarısı Endişeymiş

Evet o çift çizgi göründü ve bizim için yepyeni bir serüven başladı. Herşeye yabancı bir dünya sudan çıkmış balık misali. Benim gebeliği öğrendikten sonra sürecim çok da tatlı başlamadı maalesef. Özellikle ilk 5-6 hafta. 

Ben evde test yaptırdıktan sonra birde hastaneye gittim ve çok erken öğrendiğimiz için henüz kese görünmüyordu. Eve gittim herşey çok güzel 5-6 gün 1 hafta sonra şirkette şiddetli bir karın ağrısı ve kanama ile hastaneye gittim. Sonra doktor kesenin etrafında bir kaç ufak kanamalar olduğunu gördü ama riskli olup olmadığına zamanla karar veririz dedi. Bana bazı vitamin destekleri ve bebeği tutunduracak bazı ilaçlar verdi. Sonra bu kanama miktarları giderek çoğalmaya başlayınca ben her gece soluğu hastanede almaya başladım. Bu sefer ağrı olmuyor sadece kanama oluyordu. Kese etrafındaki kanama noktaları da büyüyünce doktorum bana iğne takviyesini önerdi. Bebekte birşey görünmüyor o tatlı kalbi pıt pıt atıyordu. Bende tamamen doktora tabii olmuş ne derse yapıyordum. 1 ay kossssskoca bir ay bu korku ile sadece evde yattım. Arada sadece haftalık iğneleri olmak için akşam eşim gelince hastaneye gidiyordum. Her gittiğimde doktorum tutunması için elimizden geleni yapacağız yorumunu yapıyordu. Ben aslında işini sağlama alan biriyimdir ama bilmediğiniz bir konu olunca ve kanama gibi bir faktör olunca herşeyi Allah'a bıraktım. Ama kalbimin sıkışmasına da hiç engel olamadım.

Günlerden bir gün akşam eşimin işi vardı ve gündüz sağolsun bana evde yardım eden kayınvalidemle mahallemizdeki bir görece küçük hastaneye iğnemi olmaya gittim. Hemşire bu iğnenin ancak kadın doğum uzmanının onayı sonrasında yada raporla vurabileceğini söyledi. Benimde yanımda olmadığı için iki dakika gideyim derdimi anlatayım muayene olmadan onayı alırım doktordan dedim.N eyse Allah'tan kadın doğum uzmanı hastanede imiş. Neyse doktorun yanına çıktım durumu anlattım ben zannediyorum ki tamam al rapor git ol iğneni diyecek. Ama öyle olmadı ben de muayene edeyim bi birlikte de bakalım dedi. Ultrasona geçtik muayene etti ve -evet kese etrafında ufak kanamalar var ama asla bu iğneyi kullanmak için yeterli bir sebep değil dedi. Ben yüzümde şaşkınlık ifadesiyle nasıl yani derken vajinal muayene etti. -ahh kızım bebeğin sapasağlam sadece basit ufak bir polip var kanama sebebi bu halk dilindeki yerleşme kanamasıyla da birleşince miktarı korkutmuş olabilir. Sezeryan olursan doktoruna söyle bu o esnada bile alınabilir yada hamileyken lokal anestezi ile alınabilir ama bana sorarsan hiççç gerek yok dedi. ben sürekli - nasıl yani bebekte bir şey yok mu tehlike yok mu dedikçe doktor -ah be kızım yok tabiki bu tarz durumlarda herzaman ikinci bir hekim görüşü almakta fayda vardır dedi. Ve bana ben o istediğin onayı veremem çünkü bebeğin sapasağlam dedi. Ve ben yaklaşık 9-10 haftalık gebeliğe kadar yüreğim ağzımda heran bir şey olacak diye beklemişim. Ve doktoru dinledim ve bu sefer bir perinatologtan randevu aldım. Oda iğne yapmayı reddeden doktor gibi sıkıntılı bir durum olmadığını sadece yine de sıkı takip etmenin yeterli olacağını söyledi. Ve ben düşük için kullandığım iğneyi, içtiğim ilaçları bıraktım..

Annelik aslında doğurduktan sonra yüreğe gelir diyorlar ama bence ben henüz o mercimek tanesi kadar bile olmayan yavrum için endişelenirken anne oldum.

 Kötü alışkanlıkların varsa bıraktırıyor, hergün yumurta yedirtiyor, bebek mağazalarından geçerken ağzının suyunu akıttırıyor...Annelik serüveni başka hiç birşeye benzemiyor. Anne olmak doğurmakla da olmuyor haaa böyle dedim diye herkes anne olsun demek değil.. küçücük bir beden için yüreğiniz çarpıyorsa doğurmasanız da zaten siz annesiniz. Küçük bir yavrunun başını okşayan, minicik kedileri sahiplenen, başkasına can olan tüm merhametli kadınlar zaten annedir.

M.C.E.

Sevgilerimle,